اشعاری در وصف محسن یگانه ( شماره دوم )

شعر اول :

( در این شعر از نام آهنگ های محسن یگانه استفاده شده است و آنها با رنگ قرمز مشخص شده است )

یکی بود یکی نبود تو اومدی تو زندگیم

مثل پروانه شدی ، تو غربتم ، تو خستگیم

سرتو بالا بگیر ، سکوتو بشکن تو صدات

من گناهی ندارم ، بخند ! بمون با خنده هات

چشمای خیس منو تو حافظه ات ذخیره کن

رگ خوابمو گرفتی ، دیگه داغونم نکن

نباشی کنار من ، این نفس هام بی هدفه

بی تو دریای دلم تو حسرت یک صدفه

مثل شمع نیمه سوز ، عذاب واسم جونی نذاشت

دلمو بردی دوباره ، نفرینم اثر نداشت

بیا با قلب یخیت ، باهام غریبگی نکن

تو هراس لحظه هام یه بار فداکاری بکن

دیگه نشکن دلمو ، خنجرتو بذار کنار

اسممو صدا بزن منو ببین فقط یه بار

تو دو راهی ، رو به من نگو دیگه جای تو نیست

حیفه پیش من نباشی ، جای هیچ بهانه نیست

میدونی که وقتی نیستی ضربانم می میره

بنویس از سر خط ، نگو دلت نمیگیره

من نخواستم که دلت در گیر خستگیم بشه

بدون تو آخه دل من نمیتونه پر بکشه

آدما مثل توان عشقو میدن به دست آب

کاش تموم شه غصه هام ، ببینمت حتی تو خواب

——————————————–

شعر دوم :

یه روز از همین روزا
توی سرزمین ما

یه ستاره ی جوون
یکی عین خودمون

چشمکی زد به موسیقی زمون
شروع کرد نغمه کنون

با صدای بلبلی
سریع شد تاج گلی

هرچی گفت حرف دل ما بود
اخه دله من سکوتش برملا بود

نفسهاشو بی هدف نکشید
هرچی خوند از قلب ما می چشید

تو قشنگیه ماه عسلش حرفی نیست
آسمون ابری دلم دیگه ابری نیست

باحس قشنگش دلم نشکست
حافظه ی ضعیفم با صداش برگشت

رگ خوابم توی دستش
گناهی نداشت به جز پرستش

ضربان معکوسم توی دو راهیش
خاکسترشد و سوزوند گرگ و میش

هیچکی نمیتونه بفهمه کی میاد حبابش
دلم از جای خالیش پره از عذابش

ای دل تنهام چیه؟ چشم انتظاری؟
مگه خودشو تو قلبت نداری؟ ها

ترنم احساسم تورو کم داشت محسن یگانه
تونباشی آخرش میشم دیوانه

بذار فریاد بزنم:
دوست دارم ای صدای جاودانه
واسه عاشق شدنم تویی بهترین بهانه